Astaxanthine is een veel krachtiger antioxidant en vrije radicalenvanger dan andere vetoplosbare antioxidanten zoals tocoferolen (vitamine E) en verwante carotenoïden (bètacaroteen, luteïne). Astaxanthine is meer dan een antioxidant:het heeft onder meer een ontstekingsremmende en afweerversterkende werking, gaat dyspepsie tegen, bevordert het uithoudingsvermogen en spierherstel en helpt tegen vermoeide ogen; om er een paar te noemen.
Astaxanthine wordt gebruikt om zijn eigenschappen als anti-oxidant en vrije radicalenvanger. Astaxanthine maakt deel uit van een subgroep binnen de carotenoïden, de xanthofyllen, waartoe ook luteïne en zeaxanthine behoren. Kenmerk van een xanthofyl zijn de toegevoegde keto- en hydroxylgroepen die gebonden zijn aan isomere ringen.
Astaxanthine heeft meer hydroxylgroepen dan zijn collega’s luteïne en zeaxanthine, wat astaxanthine het vermogen geeft om zich te binden aan zowel hydrofiel als hydrofoob weefsel. Op beide weefsels kan het zijn beschermende anti-oxidant eigenschappen loslaten door de in de membraan opgesloten vrije radicalen over te hevelen naar de waterige zijde van de cel en vervolgens over te dragen aan wateroplosbare anti-oxidanten, zoals vitamine C.
Astaxanthine speelt een rol in de preventie tegen diverse ziektebeelden, zoals kanker, chronische ontstekingen, metabool syndroom, diabetes, hart- en vaatziekten, neurodegeneratieve aandoeningen, huidziektes, spier- en gewrichtsproblemen en oogaandoeningen.
In de natuur komen meer dan 600 verschillende rode en gele carotenoïden voor. Astaxanthine is een relatief onbekende carotenoïde die wordt gemaakt door plankton, algen en sommige planten, schimmels en bacteriën om zich te weren tegen de schadelijke effecten van zonlicht en zuurstof; de hoogste concentratie astaxanthine wordt aangetroffen in de groene microalg Haematococcus pluvialis.
Vanuit deze bronnen komt astaxanthine in de voedselketen terecht.Vanuit deze algen komt astaxanthine in de voedselketen terecht. Bij dieren die in en rond zeegebieden leven kunnen we de aanwezigheid van astaxanthine duidelijk zien aan de diep rozerode kleur.
Astaxanthine is de belangrijkste roze-rode kleurstof in waterdieren zoals zalm, forel, garnaal, krab, zeekreeft en rivierkreeft; ook danken sommige vogels zoals de flamingo hun kleur aan astaxanthine. Voor deze dieren is astaxanthine niet alleen een belangrijk pigment, het is tevens een vitamine-achtige stof die essentieel is voor hun groei en overleving: astaxanthine beschermt tegen beschadiging door UV-straling (foto-oxidatie), voorkomt oxidatie van onverzadigde vetzuren, reguleert het immuunsysteem en is van belang voor voortplantingsgedrag en vruchtbaarheid.
Astaxanthine behoort tot de krachtigste antioxidanten en vrije (zuurstof)radicalenvangers die de natuur te bieden heeft. Ingebed in cellulaire membranen (celmembraan, mitochondriale membraan) beschermt het vetoplosbare astaxanthine fosfolipiden en andere lipiden uitstekend tegen peroxidatie.
Dit komt mede doordat astaxanthine zich uitstrekt – in tegenstelling tot andere carotenoïden en vitamine E – langs de hele lipidendubbellaag en zowel binnen- als buitenzijde van de membraan beschermt.
Bovendien kan astaxanthine in de membraan opgesloten vrije radicalen overhevelen naar de polaire (waterige) zijde van de cel en overdragen aan wateroplosbare antioxidanten zoals vitamine C. Astaxanthine gaat oxidatie van LDLcholesterol tegen, een essentiële stap bij plaquevorming in de bloedvaten.
In-vitro en ex-vivo studies hebben aangetoond dat astaxanthine tot 500 maal effectiever is dan vitamine E en 40 keer effectiever dan bètacaroteen in het wegvangen van vrije radicalen; tevens is astaxanthine tot 10 keer effectiever dan andere carotenoïden en tot 1000 keer effectiever dan alfatocoferol (vitamine E) in het voorkomen van lipidenperoxidatie.
Het algen antioxidant Astaxanthine is een zuiver natuurproduct en is een extract van de alg Haematococcus pluvialis. Deze algen worden gekweekt in Hawaii, in een zogenaamde Biosecure Zone, een zone waar het water gifvrij en uitzonderlijk schoon is.
Een nieuwere techniek bestaat uit het kweken van de alg in speciale tanks. In de voedingsindustrie staat de stof bekend als kleurnummer E161j, de synthetische astaxanthine. Voor de productie van deze kleurstof wordt gebruikgemaakt van kunstmatige stoffen uit aardolie. Men geeft er voeding, zoals gekweekte zalm, een roze kleur mee.
Onderzoekers vermoeden dat astaxanthine nog beter dan andere carotenoïden en vitamine E cel- en weefselveroudering tegengaat en bijdraagt aan de bescherming tegen degeneratieve (verouderings)ziekten waarbij oxidatieve stress en ontsteking een prominente rol spelen zoals aderverkalking, hart- en vaatziekten, degeneratieve oog-, huid- en hersenaandoeningen, reuma, diabetes(complicaties) en kanker.
Oxidatieve stress is geassocieerd met verminderde vruchtbaarheid; er zijn aanwijzingen dat astaxanthine (16 mg per dag) de spermakwaliteit kan verbeteren en de zwangerschapskans kan vergroten.